پیامبر اکرم(ص) فرمودند:آنگاه که خداوند آدم و حوا را آفرید آنان در بهشت به خود بالیدند. آدم به حوا

گفت:خداوند خلقی زیباتر از ما نیافریده است.

خدا به جبرئیل وحی نمود:دو بنده ام(آدم و حوا)را به فردوس اعلی ببر. وقتی وارد فردوس شدند به

دختری بر روی تختی از تخت های بهشت نظر کردند که تاجی از نور بر سر و دو گوشواره از نور در گوش

داشت و بهشت از نور چهره اش روشن بود.

آدم گفت:حبیبم جبرئیل این دختر که بهشت از زیبائیچهره اش روشن شده کیست؟! جبرئیل گفت:این

فاطمه دختر محمد پیامبر از فرزندان توست که در آخرالزمان است.آدم گفت:این تاجی که بر سر دارد

چیست؟جبرئیل گفت:شوهرش علی بن ابی طالب است.آدم پرسید:این دو گوشواره که در گوش دارد

چیست؟جبرئیل گفت :دو فرزندش حسن و حسین است.آدم گفت: حبیبم جبرئیل آیا آنان پیش از من خلق

 شده اند؟جبرئیل گفت:آنان در علم پوشیده ی خدا موجود بودند چهار هزار سال قبل از آنکه تو آفریده شوی.

منبع:اثبات الهداة شیخ حر محمد بن حسن عاملی